Amacımız

Arkadaşlar amacımız özel gereksinimli bireyler hakkında teorik bilgi vermek değil onların toplumda farkındalığını artırmaktır.
Hepimiz üstümüze düşeni ne kadar yapıyoruz acaba ?
İnsanlara ne kadar faydalı olabiliyoruz ?
Ne kadar insanız ?
    Hayat kimseye seçme hakkı tanımaz aslında.Anne rahmine düştüğümüzde başlar bu serüven.Seçme hakkımız yoktur yaşayacağımız hayatı.Elimizde ki tek şey insan olduğumuzdur.!
Evet insan olduğumuzdur diyorum.İnsanız çünkü birbirimizi anlayabiliriz.Kimimiz esmerizdir,kimimiz beyaz tenlerin hiç bir önemi yoktur.Dillerin,dinlerin,ırkların..Sonuçta insanız hepimiz.Fazlamız yok kimseden bir eksiğimiz de. İNSANIZ HEPİMİZ
        Tam bu noktada başlar işte hayat.Belki kulağımız duymaz'işitme engelli' oluruz.Belki vucudumuz yetersizdir'fiziksel engelli'oluruz.Belki diğerleri gibi anlayamayız hayatı'zihinsel engelli'oluruz ama yine de İNSANIZ hepimiz..
               Bu konuyu ünlü Türk düşünür Nasrettin Hoca çok güzel anlatmıştır aslına :

Nasrettin Hoca'ya sormuşlar:

“Kimsin?”

“Hiç” demiş Hoca, “Hiç kimseyim.”

Dudak büküp önemsemediklerini görünce, sormuş Hoca:

...“Sen kimsin?”

“Mutasarrıf” demiş adam kabara kabara.

“Sonra ne olacaksın?” diye sormuş Nasrettin Hoca.

“Herhalde vali olurum” diye cevaplamış adam.

“Daha sonra?” diye üstelemiş Hoca.

“Vezir” demiş adam.

“Daha daha sonra ne olacaksın?”

“Bir ihtimal sadrazam olabilirim.”

“Peki, ondan sonra?”

Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp son makamını söylemiş:

“Hiç.”

“Daha niye kabarıyorsun be adam. Ben şimdiden senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım:

"Hiçlik makamında!”